Κρεμμυδόπιτα

Καλημέρα σε όλους.. Δεν έχω να κάνω καμία δήλωση σήμερα.

Η αλήθεια είναι ότι προσπαθώ να χάσω κάποια κιλά.. (αποτέλεσμα του κοψίματος του τσιγάρου, δεν μετανιώνω όμως) και καταλαβαίνετε ότι είναι δύσκολο να μιλάς και να σκέφτεσαι φαγητά και εσύ να πρέπει να φας γιαουρτάκι ή φρούτο..

Τέλος πάντων, όπως λέμε και με τον Γιάννη, εδώ κόψαμε το τσιγάρο, δεν μπορούμε να ελαττώσουμε το φαΐ??

Ας μη λέω μεγάλα λόγια γιατί το φαΐ είναι και αδυναμία.. Μάλλον θα σκεφτώ την ιδέα ενός διαιτολόγου.

Όσοι από εσάς είστε εντάξει στα κιλά σας ή δεν σας νοιάζει, σήμερα θα μαγειρέψουμε Κρεμμυδόπιτα.

Υλικά

• 1 κιλό αλεύρι
• 7 κρεμμύδια
• 1 κουτ. σούπας ντοματοπελτέ
• Καλαμποκέλαιο
• Πιπέρι κόκκινο και μαύρο
• Αλάτι

Διαδικασία

Σήμερα, το κρεμμύδι θα είναι ο πρωταγωνιστής σε μία κρεμμυδόπιτα με χειροποίητο φύλλο, για 8 έως 10 άτομα, την οποία απ' ότι διαβάζω στην συνταγή την φτιάχνουμε συχνά στο Βορρά και συναντάμε σε διάφορες παραλλαγές και σε άλλες περιοχές, όπως στην Ήπειρο και τις Κυκλάδες.

Ξεκινάμε !! Σε μια μεγάλη λεκάνη βάζουμε το αλεύρι, δύο ποτήρια νερό (ίσως χρειαστεί και παραπάνω, το βλέπουμε στην πορεία), αλάτι και αρχίζουμε το ζύμωμα .

Μόλις το ζυμάρι μας σφίξει, το χωρίζουμε σε μπαλάκια στο μέγεθος ενός κρεμμυδιού. Ένα μπαλάκι το ανοίγουμε με τον πλάστη σε χονδρό φύλλο (πάχος δύο κερμάτων περίπου). Είναι αυτό που προορίζεται για τον πάτο του ταψιού και τη βάση της πίτας μας. Τα υπόλοιπα μπαλάκια τα ανοίγουμε σε πολύ λεπτά φύλλα (αν σκιστούν, δεν έχει σημασία), έπειτα τα τυλίγουμε επάνω στον πλάστη, τα σουρώνουμε, τα ξεδιπλώνουμε και μετά, τα τυλίγουμε στη μέση.

Και τώρα, δύο συμβουλές για το άνοιγμα των φύλλων: Πρώτον, η κίνηση των χεριών μας πάνω στον πλάστη πρέπει είναι από μέσα προς τα έξω, ώστε να παίρνουμε ζυμάρι από το κέντρο της «μπάλας» και να το απλώνουμε προς τις άκρες. Δεύτερον, η ζύμη πρέπει να ανοίγει σε φύλλο ομοιόμορφα. Αν χρειάζεται (και συνήθως χρειάζεται) αλευρώνουμε κατά τη διάρκεια του ανοίγματος, ώστε το φύλλο να μην κολλάει πάνω στον πλάστη μας. Για ακόμα καλύτερα αποτελέσματα, χρησιμοποιούμε νισεστέ, αντί απλό αλεύρι.

Μόλις τελειώσουμε με το άνοιγμα των φύλλων τα αφήνουμε για λίγο στην άκρη και ξεκινάμε να φτιάξουμε τη γέμιση της πίτας. Κόβουμε τα κρεμμύδια σε κύβους και τα τσιγαρίζουμε σε λίγο λάδι. Αλατίζουμε και τα περιμένουμε να ξανθύνουν. Μόλις είναι έτοιμα, προσθέτουμε τον ντοματοπελτέ και τα πιπέρια (αν θέλουμε να γίνει πολύ καυτερό, μπορούμε να βάλουμε και πάπρικα). Στα λίγα λεπτά, που περιμένουμε να «πιει» η γέμιση τα υγρά της, βάζουμε τα φύλλα μας σε τάξη μέσα στο ταψί.

Λαδώνουμε τον πάτο του ταψιού και απλώνουμε το χονδρό φύλλο που ανοίξαμε απ’ άκρη σ΄άκρη, ώστε να «ξεχειλίζει» από το ταψί μας. Μετά ενώνουμε τα λεπτά φύλλα ανά τρία μεταξύ τους με λάδι, τα τυλίγουμε σε ρολό (όχι πολύ σφιχτά, για να γίνει τραγανή η πίτα μας) και τα βάζουμε γύρω γύρω εσωτερικά στο ταψί σαν στεφάνια. Μόλις καλύψουμε όλη την περίμετρο του ταψιού, λαδώνουμε ξανά όλα τα φύλλα και τυλίγουμε προς τα μέσα ό,τι περισσεύει από το χονδρό φύλλο που απλώσαμε στην αρχή

Στο τέλος, τα σκεπάζουμε όλα μ’ ένα από τα λεπτά φύλλα. Λαδώνουμε και στο κέντρο της πίτας τοποθετούμε τη γέμιση που ετοιμάσαμε.

Ψήνουμε την κρεμμυδόπιτά μας σε δυνατό φούρνο για 20-30 λεπτά, μέχρι τα κρεμμύδια που βάλαμε να πιάσουν κρούστα.

Η κρεμμυδόπιτα πάει τέλεια με παγωμένη μπύρα.

Όπως θα καταλάβατε και από την αφήγηση, η συνταγή είναι "κλεμμένη". Απλά μου άρεσε πάρα πολύ η ιδέα της κρεμμυδόπιτας!! Σίγουρα θα την κάνω μια ζεστή μέρα του Ιουλίου που θα καλέσω φίλους στο σπίτι και θα αράξουμε στο μπαλκόνι με μπύρες..

Η αλήθεια βέβαια είναι ότι δεν έχω ιδέα από άνοιγμα φύλλου, αν και θέλω πολύ να μάθω..

Βέβαια θα προτιμήσω για δασκάλες μου νοικοκυρές από την Ξάνθη ή την Κρήτη που επιδίδονται χρόνια στο σπορ του ανοίγματος φύλλου.